De Amsterdam Sculptuur Biënnale presenteert dit jaar een tentoonstelling van 50 buiten sculpturen op de lommerrijke Apollolaan en Minervalaan in architect Berlages monumentale Plan Zuid. Tot eind augustus zijn de beelden nog te zien, die daarna weer naar hun oorspronkelijke bestemming terug keren. Of doorgaan naar een volgende expositie.
Art Zuid is daarmee een van de grootste buitenbeelden tentoonstelling in de openbare ruimte en is daarmee uniek. En dat geldt ook voor het weer. Terwijl het in de ochtend nog behoorlijk regende klaarde gelukkig de lucht op tijdens de wandeling langs de prachtige sculpturen. Helaas begon de wandeling wat later dan gepland dankzij de service van NS. Je weet de letters NS staan voor ‘nooit service’. Toch is het allemaal goed gekomen en hebben we kunnen genieten van zowel Nederlandse kunstenaars als buitenlandse kunstenaars. De Art Zuid Biënnale neemt in betekenis toe.
Dit jaar stelde curator Ralph Keuning de tentoonstelling samen. De kracht van deze tentoonstelling is het thema dat Ralph gekozen heeft: ‘de Verlichting’. Een ontwikkeling in de 18e eeuw, die de grondslag legde voor mensenrechten en gelijkheid, maar ook voor de staatsinrichting, rechtrspraak en persoonlijke ontwikkelingen. Waarbij ratio en wetenschappelijk onderzoek de mensheid verder brachten, deels ten koste van onder andere de slavernij. Het vormde de wortels van onze huidige westerse waarden en democratie. Veel staat momenteel onder druk, zoals mensenrechten en de uitbuiting van de natuur en de bescherming van burgers. De keuze voor beelden weerspiegelt deze uitgangspunten. Overwinning komt nooit zonder slachtoffers zoals we zagen bij het ruiterstandbeeld.
We hebben gezien dat sculpturen en plastieken in deze vorm iets met je doet. De leden van de groep associeerden allen bijna anders bij het zien van hetzelfde beeld. Daar zit de kracht van kunst in. Het verbindt mensen en geeft door het luisteren naar elkaar verschillende inzichten. Sommige beelden verwarrend, andere gevoelig en delicaat. Sommige met een diepere laag die deels duidelijk werd dankzij de uitleg van Paul. Maar steeds in voldoende mate inspirerend om met elkaar van gedachten te wisselen in alle vrijheid. Gelukkig maar.
Vervolgens vormde de lunch in de Compagnon weer voor een mooie afsluiting en is nog veel gediscussieerd over wat we gezien hebben. Het was weer een geslaagd evenement.
Verslag P. Meekel